شهرستان بانه با دارا بودن حدود 130 هزار هکتار جنگل و مرتع و بارش متوسط سالیانه 750 میلیمتر ، رویشگاه مناسبی برای انواع گیاهان کوهستانی و مرتعی است که گاه گونه های بسیار نادر و ارزشمندی نیز در آنها مشاهده می شود . هر ساله با فرا رسیدن فصل بهار مردم زیادی از نواحی دور و نزدیک به دامان طبیعت آمده و با توجه به سردسیر بودن منطقه و کوتاه بودن فصل بهار ، سعی می کنند که از این فرصت کوتاه بهره برده و چند صباحی را در مناطق کوهستانی و طبیعت زیبای آن سپری نمایند . یکی از جاذبه های بانه در فصل بهار " بازار گیاه فروشان " است که بطور سنتی هر سال با آغاز فصل بهار در میدان 15 خرداد شهر و بعضاً در سایر میدانهای شهر بانه برپا می شود .
با شروع فصل رویش گیاهان مرتعی جمع کثیری از مردم بمنظور جمع آوری گیاهان بومی منطقه عازم کوه و دشت شده و کوله های خود را لبریز از گیاهان خوراکی و دارویی می نمایند که اینکار برای بسیاری جنبه تفریحی و تفننی داشته و تنها به میزان نیاز خانواده خود اقدام به جمع آوری و برداشت گیاهان مرتعی می نمایند اما برای دسته ای دیگر ، این مساله جنبه اقتصادی و کسب و کار نیز دارد . بطور متوسط هر سال حدود 1500 خانواده از اوایل فروردین تا اواخر خرداد ، اقدام به جمع آوری و فروش گیاهان نموده و اینکار بصورت یک شغل فصلی برای این دسته از خانواده ها درآمده است . در اصطلاح محلی به این دسته از افرادی که بمنظور جمع آوری گیاهان و کسب درآمد عازم کوه و دشت می شوند ( کویستانچی ) می گویند . هر روز ، قبل از طلوع خورشید ، کویستانچی ها کوله بار خود را ( که اغلب شامل چند کیسه بزرگ ، کتری ، استکان ، غذایی ساده و وسیله ای برای جمع آوری گیاهان که به آن " پیشکان " یا همان گیاهکن می گویند ) برداشته و عازم روستاهای دور و نزدیک می شوند و پس از گذراندن یک روز پرکار و فعالیت ، یکی دو ساعت قبل از غروب ، با کوله باری مملو از گیاهان خوراکی ( که اغلب وزنی معادل 15 الی 35 کیلوگرم را دارد ) خود را به میدان 15 خرداد رسانده و بساط خود را جهت کسب روزی خانواده هایشان در اطراف میدان پهن می کنند .
از جمله گیاهانی که بیشتر محبوبیت داشته و توسط گیاه فروشان عرضه می شود ، می توان این گیاهان را نام برد :
+ رواس :
با نام فارسی ( ریواس ) و نام علمی Rheum ribes
که گیاهی است با ارتفاع 20 الی 70 سانتیمتر و بیشتر بصورت خام با نمک و یا شکر مصرف می شود و بخاطر مزه ترش آن گاهی نیز در تهیه انواع ترشی و انواع خورشت ها بکار می رود .گیاه ریواس دارای دو برگ پهن و بزرگ است که گاهی این برگها نیز برداشت شده و قسمت دم برگ آن که به ( کلاوبنه ) معروف است ، مصرف می گردد .
+ پیچکه :
که نوعی سیر کوهی است با نام علمی Allium eriophyllum
گیاهی است علفی شبیه تره و برگهای سه گوش با طعمی شبیه پیازچه خام که از آن در تهیه نوعی نان و غذای محلی به نام ( کلانه ) استفاده می کنند .
+ کورایه و کنیوال :
با نام فارسی (تره کوهی یا تره وحشی ) و نام علمی Allium ampeloprasum
گیاهی است علفی شبیه تره و با طعمی شبیه پیازچه خام که بصورت خام همانند سبزی به همراه انواع غذاها مصرف می شود و همانند ( پیچکه ) از آن در تهیه ( کلانه ) استفاده می کنند . این گیاه هم در دشتها و هم در کوهها و ارتفاعات منطقه یافت می شود که به نوع دشتی آن ( کو رایه ) و به نوع کوهی آن ( کنیوال ) گفته می شود .
+ کنگر :
با نام فارسی ( کنگر ) و نام علمی Cirsium
گیاهی است خاردار که در ابتدای رویش و قبل از بزرگ شدن خارها جمع آوری گردیده و انتهای ساقه گیاه که حدود 10 الی 15 سانتیمتر آن زیر خاک است ، مصرف می شود .
+ مه نده یا مندوک :
با نام فارسی ( جعفری فرنگی معطر ) و نام علمی Chaerophyllum macrospermum
گیاهی است معطر و خوش طعم که همانند کنگر در ابتدای رویش و قبل از بزرگ شدن برگها جمع آوری شده و انتهای ساقه گیاه که حدوداً 10 الی 20 سانتیمتر آن زیر خاک است مصرف می شود . اغلب کنگر و مه نده را بصورت سنتی چند دقیقه در آب جوشانده و پس از خارج کردن آب اضافی ، آن را با روغن و تخم مرغ سرخ می کنند و مصرف می نمایند . علاوه بر این مه نده بصورت مخلوط با پنیر و کشک نیز مصرف می گردد .
+ لووشه :
که معادل فارسی ندارد با نام علمی Allium houshidari
گیاهی است پیاز دار دارای برگهایی به رنگ سبز براق و ارتفاع متوسط 20 سانتیمتر که قسمت برگهای آن مصرف گردیده و اغلب به صورت ریز شده در تهیه آش دوغ که در زبان محلی به آن ( دوکلیو ) گفته می شود ، مصرف می گردد . لووشه بعلت کمیاب بودن از ارزش اقتصادی بالایی برخوردار است .
جالب است بدانید لوشه جدیداً بعنوان یک گونه جدید به دنیا معرفی شده و به افتخار سرکار خانم هوشیدری که اولین بار این گونه جدید را معرفی نموده است به نام Allium Houshidari نامگذاری شده است .
+ شنگ :
با نام فارسی ( شنگ ) و نام علمی Tragopogon pratensis
گیاهیست علفی که در فصل بهار در اکثر علفزارها و دشت ها و حاشیه مزارع و جاده ها یافت می شود . برگها آن باریک و دراز و گاهی کمی موجدار است . گاهی زیر برگ کرکهایی نیز مشاهده می شود . شنگ دارای گونه ها و انواع مختلفی می باشد . یک نوع از شنگ که در زبان محلی به ( ئاله کوک ) مشهور است در فرهنگ عامیه بعنوان سوغات چوپان مشهور است . نوعی دیگر از شنگ که به ( شنگ گلا پان ) یا شنگ پهن برگ مشهور است از نظر طعم و مزه پرطرفدار تر از سایر انواع می باشد . شنگ دارای شیره ای سفید رنگ و چسبناک است . قسمت خوراکی شنگ برگهای آن می باشد که اغلب بصورت خام همراه با سرکه و نمک مصرف می گردد . گلهای آن بسته به نوع گونه آن زرد و بنفش است . شنگ مقوی معده و اشتها آور است .
+ گیلاخه :
که در فارسی با اسامی مختلفی دارد از جمله ( گل آقا ) ، ( گلاغه ) و ( شیرمرغ ) و نام علمی Ornithogalum
گیاهی است علفی با برگهای دراز و باریک که قسمت برگهای آن اغلب بصورت سرخ کرده همراه با نیمرو مورد استفاده قرار می گیرد ودر تهیه انواع خورشتها نیز بکار می رود . خاصیت ملین و سریع الهذم دارد . این گیاه اغلب در مناطق کوهستانی و کوهپایه ای یافت میشود .
+ کاشمه :
با نام فارسی ( گلپر کوهستانی ) یا ( گلپر برفی ) و نام علمی Heracleum lasiopetalum , Tetrataenium lasiopetalum
گیاهی است کرکدار با برگهای پهن و گرد و ساقه گوشه دار توخالی و گلهای چتری سفید و صورتی رنگ که از عطر مخصوصی برخوردار است و مانند گیلاخه در تهیه غذاهای محلی بکار برده می شود . کاشمه قبل از مرحله گلدهی برداشت می شود و قسمت ساقه و برگ آن مورد استفاده قرار می گیرد . لوشه در بلندترین ارتفاع کوهستان و اغلب در مناطق سنگلاخی و دارای سنگریزه رشد می کند و آخرین گیاهی است که از نظر ارتفاعی در کوهستان یافت می شود .
با توجه به حجم زیاد برداشت گیاهان خوراکی و برداشت بی رویه در سالهای کم باران و همچنین عطف به این مساله که برداشت اغلب گیاهان در مرحله قبل از گلدهی و بذر دهی صورت گرفته و برداشت بصورت ریشه کنی گیاه انجام می پذیرد ، متاسفانه در سالهای اخیر شاهد کاهش میزان گیاهان خوراکی و دارویی بوده و بجای آنها ازدیاد رویش گیاهان غیر خوشخوراک و خاردار در سطح مراتع شهرستان هستیم . چنانکه بنابر گفته روستائیان و مردم محلی ، بسیاری از جاهایی که در سالیانی نچندان دور دارای پوشش گیاهی مناسب و انواع گیاهان خوراکی و دارویی بوده اند ، امروزه بخاطر برداشت بی رویه و غیر اصولی به مراتعی کم پوشش مبدل گشته و سیر قهقرایی خود را طی می کنند .
امید است با افزایش سطح اطلاعات عمومی بهره برداران و توجه به امر مهم ترویج و آموزش ، در آینده شاهد برداشت و بهره برداری صحیح از جنگلها و مراتع شهرستان بوده و این میراث ارزشمند را برای آیندگان حفظ نماییم .
برای دیدن تصاویر بیشتری از بازار گیاهفروشان بانه، به گالری تصاویر مراجعه کنید.
هیمن ابراهیمی
( کارشناس منابع طبیعی )
هیمن ابراهیمی فارغ التحصیل رشته مهندسی منابع طبیعی است . سابقه فعالیت بعنوان مدیر مسئول ، در نشریه "ژینو" را دارد و هم اکنون عضو هیئت تحریریه نشریه "ژیانه وه" است . علاوه بر رشته تخصصی اش در زمینه گرافیک و عکاسی نیز فعالیت می کند .
به زحمه ت ئه گه ر بوتان ده کره ت نیوی علمی ئه گیای په م بله ن.
(سیابو siabo) وه کوو مه نده یه ، له نه و په نیر و شیره ژ ده که ن.
نه وی ئه و ریشه ی گیاهیش (فریز friz).
نه وی علمی یا فارسی لطفا
بازم ممنون
مفید بود.
سپاس فراوان
وبلاگت خیلی عالی بود
لازم به ذکره که والک همان لوشه است که خانمهای فارس زبان با آن والک پلو درست میکنند ولی ما کوردها بیشتر برای تهیه دوکلیو یا همان آش محلی استفاده میکنیم